Het proces van het elektrolyseren van een pekeloplossing met behulp van titaniumelektroden om chloor te produceren, wordt algemeen aangeduid als "elektrolyse van pekel". Bij dit proces worden titaniumelektroden gebruikt om de oxidatiereactie van chloride-ionen in de pekel te vergemakkelijken, wat leidt tot de vorming van chloorgas. De algemene chemische vergelijking voor de reactie is als volgt:
In deze vergelijking ondergaan chloride-ionen oxidatie aan de anode, resulterend in de productie van chloorgas, terwijl watermoleculen aan de kathode worden gereduceerd tot waterstofgas. Daarnaast ondergaan hydroxide-ionen reductie aan de anode, resulterend in waterstofgas en natriumhydroxide.
De keuze voor titaniumelektroden is te danken aan de uitstekende corrosiebestendigheid en geleidbaarheid van titanium, waardoor het de reactie tijdens elektrolyse stabiel en zonder corrosie kan ondergaan. Dit maakt titaniumelektroden een ideale keuze voor de elektrolyse van pekel.
Voor de elektrolyse van zout water is doorgaans een externe energiebron nodig om energie te leveren voor de elektrolytische reactie. Deze energiebron is meestal een gelijkstroomvoeding (DC), omdat elektrolytische reacties een constante stroomrichting vereisen en een DC-voeding een constante stroomrichting kan leveren.
Bij het elektrolyseren van zout water om chloorgas te genereren, wordt doorgaans een laagspanningsgelijkstroomvoeding gebruikt. De spanning van de voeding is afhankelijk van de specifieke reactieomstandigheden en het ontwerp van de apparatuur, maar ligt over het algemeen tussen 2 en 4 volt. Daarnaast is de stroomsterkte van de voeding een cruciale parameter die moet worden bepaald op basis van de grootte van de reactiekamer en de gewenste productieopbrengst.
Samenvattend kan gesteld worden dat de keuze van de voeding voor de elektrolyse van zout water afhangt van de specifieke eisen van experimenten of industriële processen om een efficiënte reactie en het verkrijgen van de gewenste producten te garanderen.
Geplaatst op: 16-01-2024
