Er zijn drie hoofdmethoden:
1. Chemische methode
Simpel gezegd betekent dit dat er chemische middelen aan het afvalwater worden toegevoegd, zodat het vuil erin kan reageren en gemakkelijk verwijderd kan worden.
Coagulatiemethode：THet werkingsprincipe van de coagulatiemethode is het toevoegen van chemische stoffen aan water, waardoor kleine zwevende deeltjes samenklonteren en grotere vlokken vormen, die vervolgens door de zwaartekracht bezinken. Deze methode kan effectief kleurveranderingen, bacteriën en een deel van het organische materiaal uit water verwijderen. Het effect op volledig in water opgeloste stoffen is echter beperkt en het effect wordt gemakkelijk beïnvloed door schommelingen in de watertemperatuur en pH-waarde.
Oxidatiemethode:UOxidanten (zoals chloor en ozon) om giftige stoffen af te breken tot onschadelijke stoffen. Ozon heeft een goed effect en veroorzaakt geen secundaire vervuiling, maar de kosten zijn hoog. Chloor wordt veel gebruikt en is geschikt voor de behandeling van afvalwater dat fenol en cyanide bevat. Het oxidatie-effect is enigszins gering en wordt over het algemeen gebruikt in afvalwater waar verontreinigende stoffen gemakkelijk oxideren.
Elektrochemische methode: Er wordt elektriciteit toegepast om verontreinigende stoffen te laten reageren op het elektrodeoppervlak om ze te verwijderen. Soms wordt natriumchloride toegevoegd om het effect te versterken. Deze methode heeft een goed verwerkingseffect, maar de nadelen zijn ook duidelijk: enerzijds verbruikt het veel elektriciteit en zijn de bedrijfskosten hoog; anderzijds kunnen er tijdens het proces ook nevenreacties optreden die leiden tot secundaire vervuiling.
2. Fysieke methode
Vaste onzuiverheden van water scheiden met behulp van fysieke methoden.
Bij deze filtratiemethode worden filtermedia met microporiën (zoals microporeuze filters) gebruikt om zwevende vaste stoffen in het water tegen te houden.
De sedimentatieregel houdt in dat de zwaartekracht wordt gebruikt om zwaardere zwevende deeltjes in rioolwater op natuurlijke wijze naar de bodem van het water te laten zakken.
Bij de luchtflotatiemethode worden grote aantallen kleine belletjes in het water gebracht, waardoor ze zich hechten aan onzuiverheidsdeeltjes en een drijvend lichaam vormen met een dichtheid die lager is dan die van water. Het drijft vervolgens door opwaartse kracht naar het wateroppervlak en wordt verwijderd door schrapende apparatuur.
Deze methoden zijn eenvoudig en gemakkelijk te gebruiken, maar ze kunnen de in het water opgeloste verontreinigende stoffen niet verwijderen en ze hebben beperkingen in het gebruik.
3. Fotokatalytische oxidatietechnologie
Door gebruik te maken van ultraviolet licht en oxidatiemiddelen (zoals waterstofperoxide) kunnen moeilijk afbreekbare verontreinigende stoffen (zoals polychloorbifenylen) volledig worden vernietigd.
Er bestaat een methode die 'fotokatalytische Fenton' heet, waarmee snel een grote hoeveelheid actieve stoffen kan worden geproduceerd en organisch materiaal efficiënt kan worden afgebroken onder invloed van de gecombineerde werking van licht en ijzerionen.
Een andere methode is het toevoegen van lichtgevoelige halfgeleidermaterialen (zoals titaniumdioxide), die onder invloed van licht sterk oxiderende vrije radicalen genereren en verontreinigende stoffen volledig afbreken tot onschadelijke stoffen zoals koolstofdioxide en water. Deze methode biedt een groot potentieel voor de behandeling van hardnekkige verontreinigende stoffen.
Plaatsingstijd: 11-11-2025
