nieuwsbjtp

De belangrijkste processen van metaaloxidatiebehandeling

De oxidatiebehandeling van metalen is de vorming van een beschermende oxidefilm op het oppervlak van metalen door de interactie met zuurstof of oxidatiemiddelen, waardoor metaalcorrosie wordt voorkomen. De oxidatiemethoden omvatten thermische oxidatie, alkalische oxidatie en zure oxidatie

De oxidatiebehandeling van metalen is de vorming van een beschermende oxidefilm op het oppervlak van metalen door de interactie met zuurstof of oxidatiemiddelen, waardoor metaalcorrosie wordt voorkomen. De oxidatiemethoden omvatten thermische oxidatie, alkalische oxidatie, zure oxidatie (voor zwarte metalen), chemische oxidatie, anodische oxidatie (voor non-ferrometalen), enz.

Verwarm metaalproducten tot 600 ℃~650 ℃ met behulp van de thermische oxidatiemethode en behandel ze vervolgens met hete stoom en reductiemiddelen. Een andere methode is om metaalproducten voor behandeling onder te dompelen in gesmolten alkalimetaalzouten bij ongeveer 300 ℃.

Wanneer u de alkalische oxidatiemethode gebruikt, dompelt u de onderdelen onder in een voorbereide oplossing en verwarmt u ze tot 135 ℃ tot 155 ℃. De duur van de behandeling is afhankelijk van het koolstofgehalte in de onderdelen. Na de oxidatiebehandeling van metalen onderdelen, spoel ze gedurende 2 tot 5 minuten af ​​met zeepwater dat 15 g/l tot 20 g/l bevat bij 60 ℃ tot 80 ℃. Spoel ze vervolgens af met respectievelijk koud en warm water en föhn of droog ze gedurende 5 tot 10 minuten (bij een temperatuur van 80 ℃ tot 90 ℃).

Bij de 3-zuuroxidatiemethode worden de onderdelen voor behandeling in een zure oplossing geplaatst. Vergeleken met de alkalische oxidatiemethode is de zure oxidatiemethode economischer. De beschermende film die na behandeling op het metaaloppervlak ontstaat, heeft een hogere corrosieweerstand en mechanische sterkte dan de dunne film die ontstaat na behandeling met alkalische oxidatie

De chemische oxidatiemethode is vooral geschikt voor de oxidatiebehandeling van non-ferrometalen zoals aluminium, koper, magnesium en hun legeringen. De verwerkingsmethode is om de onderdelen in een voorbereide oplossing te plaatsen en na een bepaalde oxidatiereactie bij een bepaalde temperatuur gedurende een bepaalde tijdsperiode wordt een beschermende film gevormd, die vervolgens kan worden gereinigd en gedroogd.

Anodiseermethode is een andere methode voor de oxidatie van non-ferrometalen. Het is het proces waarbij metalen onderdelen als anodes en elektrolytische methoden worden gebruikt om oxidefilms op hun oppervlakken te vormen. Dit type oxidefilm kan dienen als passivatiefilm tussen metaal en coatingfilm, maar ook de hechtkracht tussen coatings en metalen vergroten, de penetratie van vocht verminderen en zo de levensduur van coatings verlengen. Het wordt veel gebruikt in de onderste laag van schilderijen.

gkfs1


Posttijd: 16 december 2024